Anlaşılması zor filmlerden 14 tanesine açıklık getiriyoruz

Sadece yönetmen bize ince ipuçları verdiği takdirde anlaşılabilecek birçok film izledik. Size bu filmleri ve ters köşeye yatıran sonlarını anlatacağız. Dikkat: Bu makale spoiler içeriyor ve sonunda güzel bir bonus var!

Twin Peaks bize “Baykuşlar göründükleri gibi değildir” demişti. Eğer sonlarının gerçek anlamını biliyorsanız, birçok film tamamen yeni bir perspektiften görülebilir.

Anlaşılması zor filmlerden 14 tanesine açıklık getiriyoruz

Mulholland Drive (2001)

Öncelikle, bu filmi izlemediyseniz yazımızı yarıda bırakıp filmi izleyin. Çünkü gerçekten hiç bir bilginiz olmadan çözüp çözemeyeceğinizi merak ediyoruz.

Bu film, David Lynch'in net bir finali olan nadir projelerinden biridir. Ancak, filmin her resmi DVD'sinde yönetmenden 10 ipucu olmasına rağmen, filmin gizemini kırmaya çalışırken çok fazla zorlanabilirsiniz.

Film, Lynch'in en sevdiği “çift dünya” konusuna değiniyor ve hikaye 2 bölüme ayrılıyor. İpuçları, gerçek dünyada Diana'nın arkadaşı Camilla'nın öldürülmesini emrettiğini ve yaptıklarını fark ettiğinde kendini vurduğunu anlamamıza yardımcı oluyor. Aynı zamanda, bir rüyada, Betty/Diana'nın Rita/Camilla ile harika bir ilişkisi vardır. Yani filmin ilk kısmı Diana'nın rüyası (Betty olduğu yer) ve ikinci kısmı gerçek.

Filmi izlerken 2 önemli ayrıntıya dikkat etmelisiniz. Mavi anahtar cinayetin ve işin halledildiğinin bir işaretidir. Betty bunu gördüğü zaman, olanlarla yaşayamayacağını fark eder. Silencio Tiyatrosu, rüyada olduğu sahnede olduğundan bunun sadece bir rüya olduğunu anlıyoruz.

Amélie (2001)

Jean-Pierre Jeunet'in anlattığı garip bir genç kadının hikayesi, filmin oldukça naif ve güzel olması sayesinde gerçekten popüler oldu. Ama hepsi bu kadar basit değil. Film, gizli anlamlarla dolu ve Amélie'nin başlangıcını, yaşadığı krizi ve bundan nasıl çıktığını anlatıyor.

Bu durumda, film aslında, genç bir kızın, olgun bir kadın olmaya giden yolda yaşadığı psikolojik bir süreçtir. Çocukluğunda Amélie, ebeveynlerinden yeterince ilgi veya anlayış görmedi, bu yüzden uzun zamandır bir fantezi dünyasında yaşıyordu ve gerçek dünyada yaşamaya alışması gerekiyordu.

Enemy (2013)

Yönetmen Denis Villeneuve, filminin anlamını ana karakterin sözleriyle anlatıyor. Antony, Helen ile evliliğinden memnun değil ve diğer kadınlar kafasını karıştırıyor. Karısını aldatmakla karşı karşıyadır Antony.

Adam karakteri, Antony'nin kötü tarafıdır - karısını Mary ile aldatıyor. Yani, ana karakter aynı anda 2 şeye ulaşmak istiyor: iyi bir koca olmak ve sevgilisiyle kalmak. Bu imkansız, bu yüzden aldatan çift bir trafik kazasında ölür, ancak hata bir alay haline dönüşür.

Filmin sonunda, Antony Helen ile tekrar bir araya gelir, ancak her şeyin tekrar olacağını fark eder. Karısı da bunu anlar, bu yüzden dev bir örümceğe dönüşür. Antony'ni tek düşmanı kendisi, doğası ve arzularıdır.

The Fountain (2006)

Darren Aronofsky'nin felsefi filmi birbirine bağlı 3 farklı hikayeye ayrılmıştır. Bu bağlantıyı anlarsanız, ana fikri de anlamış olursunuz. İlk hikayede, Tom adında bir onkolog kanserden ölmekte olan karısı Izzi için bir tedavi arıyor. İkinci hikaye Izzi'nin yazdığı kitap hakkında. Üçüncüsü, Tom'un efsanevi bir yıldız olan Xibalba'yı ararken uzayda yolculuk etmesini gösteriyor.

Romanında, Izzi kendi hayatının metaforlarını kullanır ve yaşam ve ölüme karşı kendi tutumunu gösterir; ölümsüzlüğe inanır, ancak tek bir beden içinde değildir. Tom'un kitabı bitirip ölümünü kabul edeceği umuduyla kitabı yarım bırakır. Aynı zamanda, film bizi Tom'un yıldızla bağlantı kurduğu yere götürür - bu onun ölümünü kabul ettiği andır.

Bu Aronofsky'nin bize Doğu kültürünün yaşam ve ölüm felsefesini gösterme biçimiydi. Hepimiz ölüyoruz ama sadece bu dünyadan kaybolmuyoruz, yeni bir şeye yeniden doğuyoruz.

The Killing of a Sacred Deer (2017)

Yorgos Lanthimos, sinema dünyasının en büyük mecaz sanatçılarından biridir ve filmleri asla basit değildir. The Killing of a Sacred Deer filmi de bir istisna değildir. Bu film, Kral Agamemnon'un Artemis için kutsal bir hayvan öldürdüğü ve kızı Iphigenia'yı feda etmek zorunda kaldığı Euripides'in eski Yunan trajedisine bir referanstır.

Cerrah Steven kralı temsil eder ve Artemis, babası masada ölen ve öldürülen hayvan olan garip çocuk Martin'dir. Steven, ameliyatı yaparken sarhoş olmasına rağmen hatasını kabul etmez.

Dogville (2003)

Lars von Trier'in yönettiği filmdeki “tiyatro”, kendi ruhumuzu, ahlakımızı ve sözün bittiği yeri düşünmemizi sağlıyor. 8 bölüm boyunca, Grace insanların ona yaptıklarıyla başa çıkmak zorunda kalır ve yaptıklarında haklı olduklarına karar verir. Ancak bütün yaşananlar 9. bölümde Dogville'in yanıp kül olmasıyla bitiyor.

Yönetmen, tamamen affedici olmanın dünyayı daha iyi bir yer yapmadığını, sadece suçluları ödüllendirdiğini gösteriyor. Lars von Trier, tamamen affetmenin ve kibirin aynı şey olduğunu söylüyor. Çünkü başkalarını kendinizi yargıladığınız aynı yasalara göre yargılamadığınızda, kibirle sonuçlanır.

Adalet yerini bulmalı ve dünyayı daha iyi bir yer haline getirmelidir. Ancak Grace öyle kinle dolmuştu ki adaleti yerine getirmek için tüm şehri yakması gerekti.

Annihilation (2017)

Filminde Alex Garland, şimdiye kadar gördüğümüz en sıradışı uzaylı istilası gibi görünen şeyleri gösterdi. Gezegene bir asteroid düştü ve çevresinde parlayan bir alan oluşmaya başladı. Anomali, genetik bilgi de dahil olmak üzere içine giren her şeyi büken bir prizmadır.

Bu anomali ve kanserli bir tümör arasında doğrudan bir paralellik vardır. Çünkü temelde kanser, motivasyonu olmayan ancak çevresindeki her şeyi değiştiren bir güçtür. Sonunda, Lena kocasına sarılır ve gözlerinde parlak bir ışık vardır. Bu artık onun da anomalinin bir parçası olduğu anlamına geliyor. Ayrıca, bunun ölümcül doğasının üstesinden gelebilen insanlık için mutlu bir son olduğu anlamına gelir.

The Double (2013)

Richard Ayoade, Dostoyevsky'nin aynı adı taşıyan hikayesinin özünü yakalamakta harikaydı. Bu bir uyarlama değildir, bu nedenle hem hikayede hem de sonda farklılıklar vardır. Tıpkı kitap versiyonunda olduğu gibi, "benzeri" kendi “benliğinin” reddedilmesinden kaynaklanan bir hastalığın sonucu olarak ortaya çıkar. Bu özellikle kavga sırasında belirginleşir: Simon James'e vurur ve Simon'un yüzünde bir işaret belirir.

Muhtemelen, dünyanın donukluğu ve ütopik doğası, ana karakterin uzun süreli depresyonundan kaynaklanmaktadır. Ancak son, kitap versiyonunun aksine, biraz olumlu. Sonunda Simon'un benzerini alt ettiğini görüyoruz ve pencereden atlamak ana karakterin yeniden doğuşunu sembolize ediyor.

Eternal Sunshine of the Spotless Mind (2004)

Michel Gondry'nin filmi güzel ama karmaşık bir aşk hikayesi. Her şey filmin ana etkinliklerinden sonra gerçekleşen ana karakterler arasındaki ilk buluşma ile başlıyor gibi görünüyor. Bu, en önemli fikirlerden birinin altını çiziyor: eğer insanların birlikte olmaları gerekiyorsa, olacaktırlar.

Filmdeki olayların çoğu, Clementine hakkındaki anıları hatırlamak ve hayatındaki önemini fark etmek için mücadele eden Joel'in kafasında gerçekleşir. Savaş kaybedilir ve hafızası silinir, ancak duyguları hala oradadır ve onları tekrar buluştururlar.

Mary sayesinde, karakterler geçmişin olumsuz anlarının kayıtlarını içeren kasetler bulurlar, ancak Joel ve Clementine bundan artık korkmamaktadırlar. Çift, güzel anları ve sıkıcı günleri olan bir hayat seçerek ilişkilerine tekrar başlar.

Serenity (2019)

Bu, Steven Knight'ın yönettiği, çok iyi eleştiriler almayan, ancak çok benzersiz bir hikayesi olan oldukça gerilmli bir film. Filmin tamamı, bir bilgisayar oyunu yaratan Patrick'in hayal gücünde gerçekleşir.

Ana karakterin babası savaşta öldü, annesi zalim üvey babasıyla yaşıyor ve Patrick bilgisayarın önünde çok zaman geçirerek gerçeklikten kaçıyor. Hayatındaki karakterlerin içinde olduğu bir oyun yaratır. Oyun üvey babasını öldürmeye hazırlanma yoludur.

The Lobster (2015)

Istakoz gerçekten saçma bir ilişki kinayesidir. Dünyada yarım önlemler yok, ya bir çiftsindir ya da yalnız ve düşünmek için çok fazla zaman ayırırsanız, bir hayvana dönüşürsünüz. Film Yorgos Lanthimos'un tüm bu yaklaşımların ne kadar çılgınca olduğunu gösterme şeklidir çünkü kimse ne olacağını bilemez.

Ana karakter, kurallardan uzaklaşmak için elinden gelen her şeyi yapar, ancak sevgisi hala samimi değildir. Ve sevgilisi görme yetisini kaybettiğinde, David ne olursa olsun onunla kalma kararını veremez. Bunun yerine, onun gibi olmak için gözlerini de kaybetmeye karar verir. Ama son oldukça açık uçlu: ya kaçıyor ya da onunla kalıyor ama kör olarak.

The Man Who Killed Don Quixote(2018)

Bu, Terry Gilliam'ın 29 yıldır yapmayı hayal ettiği bir film. Zamanla, film birçok yeni anlam kazandı. Eski Don Kişot filminin başrolü ile buluşan yönetmen Toby Grisoni hakkında çok boyutlu bir film.

Son olarak, yönetmen filmi gösterime sunma şansı elde ettiğinde, başlangıçta planladığından farklı bir şey yapar. Cervantes'in hikayesini anlatmak yerine, filmi çekme girişimleri hakkında bir yanılsama yaratır. Sonunda Gilliam, Don Kişot'u öldüren adam olur.

Lost Highway (1997)

Lost Highway'i analiz etmenin birçok yolu var, ancak prömiyerdeki ipucuna dikkat edersek, gerçeğe yaklaşabiliriz. Füg durumu, filmin ticari sloganında ve tıpta bir cümledir, bu terim, bir kişinin seçici amneziye sahip olduğu psikolojik bir bozukluk anlamına gelir.

Filmin ilk yarısı, karısını öldüren Fred Madison adlı bir müzisyenin hikayesini anlatıyor. Gerçek bu. Fred'in sihirli bir şekilde Pete adındaki masum bir tamirciyle değiştirildiği an, travmatik anıları önlemek için beynin farklı bir kişilik yarattığı füg durumuyla açıklanabilir. Bu durum sonsuza kadar süremez ve Pete Fred'e döndüğünde fantezi kaybolur. Gizemli Adam da hikayede büyük rol oynar. Ana karakterin deliliğinin bir soyutlamasıdır.

Filmin ikinci bölümünde, ana karakterin idamını beklerken acısını görüyoruz. Filmin başında Fred, “Dick Laurent öldü” ifadesini duyar. Ve filmin sonunda, aynı kelimeleri söyler, bu da suçunu kabul ettiği anlamına gelir.

Interstellar (2014)

“Onlar” , Dünya'daki krizden sağ çıkmayı ve Satürn'ün yakınında kara deliğe yol açan bir solucan deliği yaratmayı başaran uzak gelecekteki insanlardır. Solucan deliğinden geçerek günümüz insanlığının kara deliğe girmesine ve Dünya'dan en verimli şekilde nasıl uzaklaşılacağının sırrını öğrenmeye yardımcı olmak için seyahat ederler.

Kara deliğin içinde zaman geçmez, boşlukla kesişir. Bu yüzden, Cooper gelecekte yaratılan 5 boyutlu küpün içine girdiğinde, zamanın dışındadır. Kızına gerekli tüm hesaplamaları yaptığı yer burasıdır.

Bilimsel olarak doğru olan bu filmle Christopher Nolan, uzak gelecekteki insanların gerçekliğimizi nasıl etkileyebileceğini gösterdi.

Bonus: Twin Peaks (1990–1991, 2017)

26 yıllık bekleyişten sonra, David Lynch'in bu ikonik dizisiyle ilgili sorulara hala tek bir cevap alamadık. Yeni sezon bize sadece daha fazla soru verdi. Bizce: tek bir kesin son yok, birkaç tane alternatif son var.

Dizide gerçekleşen her şey, babası tarafından tecavüze uğrayan Laura'nın hayalidir. Annesi bu olayı görmezden gelmeye devam ediyor, bu yüzden kötülüğü sembolize ediyor. Ajan Cooper, Laura'nın gerçeklik korkusuyla savaşmasına yardımcı olan bilinçaltının bir parçasıdır.

Zalim Cooper'ın ölümü ile gelen ideal son, Laura'nın gerçeği kabul ettiği andır. Sahip olduğu tüm gücü topladı ve ebeveyninin evine gitti ama artık orada değildi. Yani İkiz Tepeler'in öyküsü Laura Palmer'ın iyileşme yoluydu.

Anlaşılması zor filmlerden 14 tanesine açıklık getiriyoruz

Mulholland Drive (2001)

Amélie (2001)

Enemy (2013)

The Fountain (2006)

The Killing of a Sacred Deer (2017)

Dogville (2003)